Διαιτητικά λάθη

Μια και στην Ελλάδα μιλάμε συνεχώς για διαιτητικά λάθη, ορίστε μερικά από άλλες χώρες:

Βραζιλία: Το παιδί για τις μπάλες σκοράρει στο 90' και... το γκολ μετράει:


Σκωτία: ΚΑΙ γκολ ΚΑΙ πέναλτυ αμέσως μετά στην ίδια φάση, αλλά... "παίζεται" (στο 1:15 του βίντεο)


Αγγλία: Watford vs Reading, ένα γκολ-φάντασμα: Στην πρώτη φάση που θα δείτε, ο διαιτητής έδειξε σέντρα. Γιατί άραγε?

Θλιβεροί!

Μετά το τέλος του αγώνα ΠΑΟ-Ολυμπιακού, οι κ.κ. Βαρδινογιάννης (Γιώργος) και Γιαννακόπουλος (Παύλος) ίσως για πρώτη φορά στη ζωή τους συνέπλευσαν: Φταίει η διαιτησία! (που έφεραν 0-0 με τον Ολυμπιακό).

Από την άλλη πλευρά, ο κ. Σάββας Θεοδωρίδης, έκανε πύρινες δηλώσεις για την "συμπεριφορά"¨που έτυχε η ομάδα τους στο ματς. Όχι για τη διαιτησία, γιατί το πούλμαν λέει έφτασε με καθυστέρηση γιατί τους κυνηγάγαν (ή τους εμπόδιζαν) και στο ΟΑΚΑ υπήρχε "κλίμα τρομοκρατίας". Δεν θα του θυμίσω τη Ριζούπολη, γιατί ένα κακό δεν συμψηφίζεται με ένα άλλο, και τα δύο κακά είναι. Αλλά σε ένα ματς που δεν άνοιξε μύτη και το μόνο που έγινε είναι μια φωτιά που μπήκε στην τάφρο και διακόπηκε για λίγο το ματς -κάτι το οποίο ευνόησε τον Ολυμπιακό- κάνει δηλώσει πυροδοτώντας το κλίμα.

Πάμε και στη δική μου ομάδα τώρα:

Ο Παμπορίδης στο ΠΑΟΚ-Πανιώνιος τα έκανε μαντάρα! Δεν έδωσε ορισμό του πέναλτυ στον Πανιώνιο στο 10', έδωσε για πέναλτυ μια βουτιά για χρυσό στις καταδύσεις στον ΠΑΟΚ, δεν έδωσε ένα πραγματικό πέναλτυ στον ΠΑΟΚ στο δεύτερο. Το μόνο που κατάφερε? Να καταστρέψει ένα αρκετά καλό ματς, που θα μπορούσε ίσως να είναι ματσάρα!

Ο Τσακίρης προς τιμή του βγήκε και είπε "γιατί δεν μας αφήνουν να παίξουμε μπάλα? Μας σφάζει στο πρώτο ημίχρονο και μας παίζει 80-20 υπέρ στο δεύτερο. Τι να το κάνω? Μας κοροϊδεύουν, εγώ θέλω μόνο να μας αφήσουν να παίζουμε μπάλα".

Θα μου άρεσε να έβλεπα τον ΠΑΟΚ να βγάζει ανακοίνωση, όχι μόνο για την Αθλητική Κυριακή, αλλά και μία που να λέει: Ναι, μας ευνόησε η διαιτησία στο ματς, αλλά δε γουστάρουμε και δεν το έχουμε ανάγκη. Δε θέλουμε να αμαυρώνονται οι νίκες μας από τέτοια πράγματα. Αφήστε μας όλους να παίξουμε μπάλα.

Τέλος, χωρίς να θέλω να γίνω και εγώ διαιτητολάγνος, αλλά επειδή το έχουμε δει το έργο πάρα πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, ελπίζω η εύνοια για τον ΠΑΟΚ στο συγκεκριμένο ματς να μην έχει σχέση με το ότι την Κυριακή παίζουμε με τον Ολυμπιακό. Η κακομόιρα η Ξάνθη, έχει υποφέρει πολλάκις στο παρελθόν επειδή τύχαινε να παίξει με τον ΠΑΟΚ πριν αυτός παίξει με τον Ολυμπιακό...

Απίθανες Στιγμές!

Αν έχει έμπνευση, διάβαινε...

**Από τα εκατομμύρια Βρετανών που χάρηκαν και πανηγύρισαν για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου οδηγών της Φόρμουλα 1 από τον 23χρονο Λιούις Χάμιλτον ανακαλύψαμε και μερικούς που, ενδεχομένως να προτιμούσαν να το κέρδιζε ο Φελίπε Μάσα. Τους υπεύθυνους της εταιρείας στοιχημάτων Ladbrokes που αναγκάστηκαν να πληρώσουν σ' έναν απίστευτα τολμηρό τύπο από το Πιτέρμπορο συνολικά 208.000 ευρώ για ένα συνδυασμένο ποντάρισμα 100 στερλίνων (126 ευρώ) που είχε κάνει πριν από 10 χρόνια, όταν δηλαδή ο Χάμιλτον ήταν ακόμη 13 ετών, και με απόδοση 500 προς 1. Σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν μόλις χθες, δύο ημέρες μετά την αυλαία του Ιντερλάγκος, ο ανώνυμος από το Πιτέρμπορο είχε ποντάρει τόσο στο γεγονός ότι ο Χάμιλτον θα κατάφερνε να κερδίσει ένα γκραν πρι πριν από τη συμπλήρωση των 23 του χρόνων (όπως και έγινε το 2007) όσο και στο ότι θα στεφόταν παγκόσμιος πριν από τα 25 του... 

(από τα παρασκήνια της Ελευθεροτυπίας, Μερκ.)

Φυλαχτείτε! (Βέρντερ-ΠΑΟ 0-3)

Λες να μας βρει καμιά συμφορά? Τις προηγούμενες δύο φορές που ο ΠΑΟ κέρδισε μέσα στη Γερμανίας, τη μία είχε βυθιστεί το Σάμινα και την άλλη είχαν πέσει οι Δίδυμοι Πύργοι. Λέτε να ξυπνήσουμε το πρωί με καμιά δυσάρεστη έκπληξη?
Εκτός αν η εκλογή του Ομπάμα στις ΗΠΑ είναι χειρότερη από ότι φανταζόμαστε...

Για του φίλους ΑΕΚτζήδες...

... που κάνουν θεό το Μελισσανίδη και έβριζαν τον Ντέμη που δεν τον ήθελε...
Ο "ΑΕΚάρας πρόεδρος" σας, σε άλλη μια δύσκολη στιγμή της ΑΕΚ κάνει την πάπια.
Πούντος τώρα? Άλλα ΄τωρα δεν πάει καλά η ομάδα, η επένδυση δεν είναι σίγουρη...

Πανιώνιος-ΠΑΟ 1-2

(η φωτό απο το sport24)

Το Σάββατο πήγα πάλι στη Ν.Σμύρνη να δω Πανιώνιος-ΠΑΟ. Έχω ένα κολλητό "Πάνθηρα" και αφού δεν είμαι κοντά για να πηγαίνω Τούμπα, όποτε έχω όρεξη για γήπεδο πάω Ν.Σμύρνη.

Μετά το ματς, και αφού φύγαμε απογοητευμένοι γιατί θα μπορούσε ο Πανιώνιος να πάρει το ματς, άνοιξα το ραδιόφωνο. Ειλικρινά, πίστεψα ότι ήμουν σε άλλο γήπεδο από αυτά που άκουγα- και διάβασα αργότερα στα αθλητικά σάιτ.

"Ηρωικά ο ΠΑΟ και παρά τη διαιτησία του Ζωγράφου, παίζοντας και καλό ποδόσφαιρο, κέρδισε μέσα στην Ν.Σμύρνη".

Κατ΄αρχήν για τη διαιτησία: Ο Ζωγράφος, όντως "ζωγράφιζε" στο γήπεδο. Τα έκανε μαντάρα.

Αλλά όχι και -μόνο- ενάντια στον ΠΑΟ! Στο πρώτο ημίχρονο έσφαζε τον Πανιώνιο.

Στο πρώτο δεκάλεπτο, όπου ο Πανιώνιος έπαιξε λίγη μπάλα, ο Μουν(νομίζω) "σήκωσε" στον αέρα τον Εστογιάνοφ σε μια επέλαση από τα δεξιά. Κάρτα? Ποια κάρτα? Ο Πανιώνιος φάουλ ανάμεσα σε σέντρα και περιοχή του ΠΑΟ δεν έπαιρνε ούτε με αίτηση (τις λίγες φορές που προσπάθησε να βγει μπροστά). Και κορυφαία στιγμή, η κάρτα στον Ουρουγουανό για την κομπίνα στο κορνερ που δεν πήρε χαμπάρι! Μια νομιμότατη και εξυπνότατη κομπίνα! Μια κάρτα για την οποία παρότι την είχε στις φάσεις, ο "καθηγητής" Βαρούχας δεν πήρε θέση στην Α(θ)λητική Κυριακή!

update: Βιντεάκι στο youtube που δείχνει την ανικανότητα του Ζωγράφου και ότι δεν αδίκησε μόνο τον ΠΑΟ:

Οι πάικτες του Παναθηναϊκού, από το πρώτο ημίχρονο μετά το γκολ, έκαναν προκλητικές καθυστερήσεις. Είχαμε 1-2 διακοπές για τραυματισμούς και μια διακοπή γιατί κάποιοι ανεγκέφαλοι δεν άφηναν τους παίκτες του ΠΑΟ να εκτελέσουν κόρνερ. Καθυστερήσεις? 1 (ΕΝΑ) λεπτό!

Ο Καραγκούνης διαμαρτυρόταν διαρκώς και έκανε τις γνωστές του βουτιές. Και μην τσιμπάτε σε αυτά που γράφτηκαν "ο Ζωγράφος εκνεύρισε τους παίκτες του ΠΑΟ και για αυτό διαμαρτύρονταν". Διαμαρτύρονταν από την αρχή του ματς.

Στο δεύτερο ημίχρονο και μέχρι την ισοφάριση του Πανιωνίου, ο Ζωγράφος... άλλαξε καμβά! Άρχισε να σφυράει πιο εύκολα και να δίνει κάρτες στους πράσινους. Την δεύτερη κίτρινη στον Μουν, να πω τη μαύρη μου αλήθεια, μέσα στο γήπεδο μου φάνηκε κανονική. Φάνηκε σαν να έδωσε αγκωνιά στο Σκούφαλη. Στην τηλεόραση είδα ότι μάλλον δεν ήταν ούτε φάουλ...

Στο τέλος τα ίδια... Για να δείξει κίτρινη στον Γκαλίνοβιτς, αυτός έπρεπε να φάει όλες τις καθυστερήσεις. Όταν στο 88 με μπάλα στημένη για να εκτελέσει το άουτ πήγε μέχρι το κόρνερ για να πάρει άλλη μπάλα, ο Ζωγράφος έκανε το μαλάκα...

Πολλά έγραψα για διαιτησία και δε μ'αρέσει καθόλου, αλλά δε μ'αρέσει να ακούω και αρκούδες.

Για μπάλα τώρα:

Ο Πανιώνιος μπήκε γερά, με ορμή από τον κόσμο που είχε γεμίσει το γήπεδο.
Δείτε και τι έκανε ο Εστογιάνοφ στον Καραγκούνη:

Αυτό μάλιστα, είναι ο λόγος για να βλέπεις ποδόσφαιρο!
Μέχρι το 15' ο ΠΑΟ δεν ήξερε που πάταγε στο γήπεδο. Με την πάροδο του χρόνου, ισορρόπησε το παιχνίδι, πήρε χαλαρά το κέντρο και τον έλεγχο και έκοψε τον Πανιώνιο στη μέση. Έβαλε το γκολ σε μια φάση που προήλθε από λάθος της άμυνας του Πανιωνίου (γενικώς, στο πρώτο ημίχρονο οι αμυντικοί του Πανιωνίου δεν μπορούσαν να απομακρύνουν τη μπάλα σε σχετικά εύκολες φάσεις), κράταγε τα ηνία και έκανε μερικές ακόμα μικροευκαιρίες. Μόνο προς το τέλος του ημιχρόνου, ο Πανιώνιος προσπάθησε να κάνει κάτι, αλλά τίποτα ιδιαίτερο.

Απο δεξία (για τον Πανιώνιο) ο ΠΑΟ είχε κλείσει καλά τον Εστογιάνοφ., ο Χούτος ήταν αρνητικός, ο Ρεκόμπα καλά κλεισμένος από Σιμάο-Σίλβα, από αριστερά ο Κουτσόπουλος δεν ανέβαινε, προφανώς γιατί φοβόντουσαν το Νίνη, ο Άντερσον τελείως εκτός κλίματος επιθετικά.

Στο Β', ο Πανιώνιος μπήκε πιο δυνατά και ο ΠΑΟ έδειξε να ακούει τις προτροπές της περασμένη εβδομάδας του Καραγκούνη και να κρατιέται πίσω για να κρατήσει το 0-1. Ο Πανιώνιος εξακολουθούσε να έχει πρόβλημα ανάπτυξης (μόνο με τον Κουμορτζί στο κέντρο να τρέχει και να κόβει και να οργανώνει, τι να κάνεις?) αλλά το πάλευε. Πάνω στην αναμπουμπούλα λοιπόν έγινε η φάση με την αποβολή του Μουν, έγινε το 1-1 και ο ΠΑΟ άρχισε να παραπαίει. Εκείνη την ώρα έδειχνε να γέρνει το γήπεδο. Αλλά... ο Λίνεν κοιμήθηκε στον παγκο! Ενώ είχε δυο αλλαγές ακόμα, δεν έκανε καμμία μέχρι το 87', ενώ αν φρεσκάριζε εκείνη την ώρα την ομάδα, με τον εκνευρισμό και το σάστισμα που είχε ο ΠΑΟ, μάλλον θα το έπαιρνε το ματς. Αντίθετα, κρατούσε 4 παίκτες πίσω για να φυλάνε τον Μάντζιο ενώ ο ΠΑΟ ήταν με 10. Λογικό και δίκαιο να το πληρώσει λοιπόν, στη μοναδική φάση που έκανε ο ΠΑΟ από το 60 και μετά.

Δύο τρεις παρατηρήσεις εδώ:

1) Πόσο νομίζουν ότι βοηθούν την ομάδα τους οι ανεγκέφαλοι που πέταγαν αντικείμενα στο κόρνερ σε Καραγκούνη και Νίνη και κροτίδες στον επόπτη? Πόσο μαλάκες μπορεί να είναι? Επίσης, το να βρίζουν το Νίνη "αλβανό" τι τους κάνει να αισθάνονται? Μπράβο στους (αρκετούς) άλλους φιλάθλους που τους έβαλαν χέρι!

2) Ο Καραγκούνης, γιατί απαξιώνει τόσο τον εαυτό του? Με τις θεατρικές βουτιές και τις διαμαρτυρίες νομίζει ότι κερδίζει κάτι? Το μόνο που κατάφερε, είναι να κάνει την κερκίδα στο Β' να φωνάζει "Πέσε - Πέσε" και "Βγάλτε έξω τον καραγκιόζη". Από αγανάκτηση!

3) Ο Μάντζιος γιατί ξεχνάει από που ξεκίνησε? Μετά το 1-2, θεώρησε καλό να δείξει δάκτυλο (παραπάνω από μια φορά) προς την κερκίδα. Αν τον έβρισαν κάποιοι, ήταν σκόρπιοι. Προκάλεσε και τους υπόλοιπους να τον βρίσουν εν χορώ, αν και βρέθηκαν κάποιοι να περάσουν τη λογική: "Μην ασχολείστε ρε με το αρχ..., αξία του δίνετε" φώναξε κάποιος κοντά μου και το σύνθημα για τη μάνα του και τις σεξουαλικές προτιμήσεις του, πνίγηκε εν τη γενέσει του...

4) Η αστυνομία, γιατί πρέπει να φέρεται στους φιλάθλους σαν να είναι ΖΩΑ? Στην είσοδο για τις θύρες 2-3, έβαλε 2 σειρές ΜΑΤάδων να σταματάνε τον κόσμο, μας άφηνε να στριμωχνόμαστε, περιμένοντας για ώρα μέχρι να ανοίξει η αλυσίδα και να αφήνει να περνάμε μερικοί, για να κάνουν στο τέλος μέσα από την είσοδο ένα έλεγχο του κώλου, όπως αποδείχτηκε από της κροτίδες... Αν αυτός ο κόσμος δε συγκρατούσε τα νεύρα του και έκανε το λεγόμενο "ντου" τι θα γινόταν και ποιος θα έφταιγε? Οι "κακοί χούλιγκαν" πάλι? Εγώ είπα ευτυχώς που η κοπέλα μου αρνήθηκε στην επιμονή μου να έρθει στο γήπεδο. Δεν θα κατάφερνα ποτέ να την πείσω να ξανάρθει. Οι άλλοι που έφεραν και τα παιδιά μαζί τους?

Οι 3 του ΠΟΚ, οι "αντικειμενικοί" δημοσιογράφοι και το κακόμοιρο ποδόσφαιρο μας.

Αυτό το ποστ έπρεπε να γραφτεί την περασμένη εβδομάδα, μετά τις μη-νίκες των 3 του ΠΟΚ και τον πανικό που έφεραν οι δημοσιοκάφροι, αλλά επειδή απείχα δεν πρόκαμα. Το ίδιο και μετά το ΠΑΟ-Εργοτέλης.

Αλλά επειδή αυτός ακριβώς είναι  ο λόγος που άνοιξα το μπλογκ, θα τα ανεβάσω ακόμα και σήμερα.

Την περασμένη Κυριακή λοιπόν, όπως θα θυμούνται οι ασχολούμενοι, τα πράγματα "στράβωσαν" ταυτόχρονα και για τους 3 του τέως ΠΟΚ, Ολυμπιακό, ΠΑΟ, ΑΕΚ.

Ο Ολυμπιακός έχασε 1-0 από τον Άρη στη Θεσσαλονίκη, ο ΠΑΟ έφερε 2-2 τελευταία στιγμή εντός έδρας με τον Ηρακλή και η ΑΕΚ ήρθε 3-3 με τον Θρασύβουλο, ενώ στο ημίχρονο προηγούνταν με 0-3.

Από το ίδιο βράδυ και την επομένη στις εφημερίδες, οι "αντικειμενικοί" ξεσπάθωσαν, κυρίως κατά των 3 προπονητών των 3 ομάδων.

(με τους "οπαδικούς" δημοσιογράφους δεν τα βάζω, αυτοί έτσι και αλλιώς δεν θεωρούνται δημοσιογράφοι από εμένα αλλά οπαδοί επι πληρωμή).

Πάμε λοιπόν:

1)Το πρωτάθλημα μας είναι σκατά. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός, οι λοιπές ομάδες υπάρχουν για να παίζονται 30 αγωνιστικές. Οι "αντικειμενικοί" φωνάζουν ότι πρέπει να αλλάξει αυτό. Γιατί λοιπόν ρε μάγκες, όταν αυτό συμβαίνει πρέπει να ασχολούμαστε με το "έχασαν οι ΟΣΦΠ-ΠΑΟ-ΑΕΚ" και όχι με το "κέρδισαν ή πήραν ισοπαλία ο Άρης-Ηρακλής-Θρασύβουλος"?

Αν είναι έγκλημα καθοσιώσεως για τους προπονητές των 3 να έρχονται αυτά τα αποτελέσματα, πως θα γίνει καλύτερο το πρωτάθλημα? Αντί να τα αντιμετωπίζουμε ως ευλογία αυτά τα αποτελέσματα τα αντιμετωπίζουμε ως καταστροφή?

2)Ο Ολυμπιακός έχασε 1-0 από τον Άρη, 4ο στο περσινό πρωτάθλημα, στη Θεσαλλονίκη. Δίκαιο αποτέλεσμα, αλλά και ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε χάλια. Παίξανε και οι δύο ομάδες και τελικά κέρδισε ο Άρης. Αυτό δεν είναι το ποδόσφαιρο? Έτσι πιστεύω εγώ.

Μάλλον όμως είμαι εξωγήινος. Η κριτική στον Βαλβέρδε: Δεν έβαλε τους παλιούς του Ολυμπιακού, ειδικά τον Τζόρτζεβιτς που τέτοια ματς τα έχει ψωμοτύρι. Και κάποτε ο Ολυμπιακός τα έπαιρνε αυτά τα ματς μόνο με την κλάση ορισμένων παικτών του. Μάιστα. Μα, αν θυμάμαι καλά -που θυμάμαι- αυτό δεν καταμαρτυρούσατε τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό? Ότι δεν παίζει ως ομάδα και σώζεται από κάποιους παίκτες του και για αυτό δεν πάει καλά και στην Ευρώπη? Ε, στην προσπάθεια να γίνει ομάδα, θα έρθουν και μερικές ήττες. Αν αυτή η προσπάθεια θα είναι επιτυχημένη ή αποτυχημένη, θα δείξει σε βάθος χρόνου. Αλλά πρέπει να γυρίσουμε σε άλλες εποχές, μόνο και μόνο για ένα 1-0 και μάλιστα από τον Άρη στη Θεσσαλονίκη?

3) Μόνιμη επωδός των δημοσιογράφων κατά των διοικούντων και των παραγόντων είναι "δεν υπάρχει προγραμματισμός, δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει υπομονή". Να όμως που στην 7η μόλις αγωνιστική "να φύγει ο Τεν Κάτε, ο Δώνης, ο Βαλβέρδε, δεν ξέρουν τι κάνουν δεν ξέρουν που έχουν έρθει". Μου θυμίζουν τους Αλβανούς την εποχή των πυραμίδων στην Αλβανία που φώναζαν "να φύζει ο Μπερίσας (sic)".

Η μεγάλη πλάκα έγινε με τον Τεν Κάτε και τον ΠΑΟ. Ο κόσμος του ΠΑΟ στα τηλέφωνα, υπερασπίστηκε κατά κύριο λόγο τον Τεν Κάτε και είπε "αφήστε τον να δουλέψει". Βγήκε και ο Βγενόπουλος και τον στήριξε και ...τσουπ! Άλλο ένα χρυσό μετάλλιο στο αγαπημένο σπορ των "αντικειμενικών": Κωλοτούμπα! Και σήμερα μετά το ματς με τον Πανιώνιο που κέρδισε -όπως κέρδισε ο ΠΑΟ- γράφουν και λένε ύμνους, για το κοουτσάρισμα του, για τις αντιδράσεις του και άλλα ηρωικά! (αυτά στο επόμενο ποστ, γιατί ήμουν μέσα στο Πανιώνιος-ΠΑΟ και έχω μια προσωπική άποψη).

Άλλα όλα αυτά γίνονται και εξηγούνται από έναν λόγο: Ακροαματικότητες, πωλήσεις φύλλων. Γιατί το 70% του τάργκετ γκρουπ τους είναι οπαδοί των 3. Και όταν δεν πάει καλά η ομάδα, πρέπει να προσφέρουν στον κόσμο κρέας για να κατασπαράξει. Να βρουν φταίχτες. Γιατί στην πραγματικότητα, κανείς, ούτε αυτοί οι δημοσιογράφοι θέλουν να αλλάξει κάτι σε αυτό το ρημάδι το ποδόσφαιρο μας. Γιατί αν αλλάξει μυαλά ο κόσμος, τότε δεν θα υπάρχει λόγος ύπαρξης για 15 αθλητικές εφημερίδες και 4 ραδιόφωνα, γιατί αυτά στηρίζονται στο τυφλό οπαδιλίκι. Και είναι λίγο αυτοί που θα μπορούσαν πραγματικά να σταθούν τότε.

Livorno Fans

Μια από τις λίγες ομάδες που κρατάνε τις ρίζες τους (κοινωνικά και πολιτικά) στο εμπόρευμα ποδόσφαιρο, είναι η ιταλική Livorno. Η αριστερή ομάδα της Ιταλίας, με αιώνια κόντρα με τη Lazio που έχει οπαδικό πυρήνα φασιστών.

Στα παρακάτω βιντεάκια, η οπαδοί της Livorno τραγουδάν στις κερκίδες τα Bella Ciao και Bandiera Rossa, καθώς και συνθήματα κατά του Berlusconi

Έρχεται γερό Σ/Κ!

Αυτό το Σ/Κ έχουμε δυο γερά ματσάκια!

Κατ'αρχάς, ΠΑΟΚ-ΠΑΟ την Κυριακή. Σε γεμάτη Τούμπα, χωρίς φιλάθλους του ΠΑΟ (δυστυχώς, αλλά με τις κενές θέσεις που απαιτούνται για τον φόβο τον επεισοδίων τι να κάνεις).

Αλλά εγώ που είμαι Αθήνα, δεν θα πάω στο ματς.

Αντ΄αυτού όμως θα αποζημιωθώ: Θα πάω Πανιώνιος-ΆΡΗΣ! Στη Ν.Σμύρνη και με ντεμπούτο Ρεκόμπα! Άντε ρε Πανιωνάρε, φάε τον αιώνιο αντίπαλο!

Ελλάδα - Ελβετία 1-2

Ελπίζω, τώρα οι παίκτες της εθνικής ποδοσφαίρου να κατάλαβαν γιατί κάποιοι γκρινιάζαμε -καλόπιστα- για τις εμφανίσεις της ομάδας και γιατί δεν πήγαμε στο γήπεδο το Σάββατο -και αρκετοί ούτε χτες το βράδυ.
Όχι, δεν θα τους την πέσω. Δεν με άρεσε που χάσαμε, αλλά ποδόσφαιρο είναι, η ήττα είναι μέσα στο παιχνίδι.
Απλά, όταν δεν παίζεις μπάλα, ακόμα και αν κερδίζεις με 2 & 3-0, κάποια στιγμή θα την πατήσεις. Ειδικά αν δεν το συνειδητοποιείς και νομίζεις ότι φτάνει αυτό που παίζεις. Αυτό φωνάζαμε κάποιοι -οκ, όχι όλοι, αλλά οι στραβοί πάντα υπάρχουν, ειδικά σε αυτή τη χώρα.

Παίξαμε και χάσαμε λοιπόν. Για την ακρίβεια, δεν παίξαμε και πολύ. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο τίποτα. Εμένα μου έδωσε την εντύπωση, ότι αφού -ειδικά μετά την ισοπαλία Λετονίας-Ισραήλ- μας βόλευε η ισοπαλία, μπήκαμε για να μην χάσουμε, να δώσουμε χώρο στους Ελβετούς και σε καμιά κόντρα επίθεση αν κάτσει να βάλουμε και ένα γκολ, έχει καλώς. Όπως 2004. Μόνο που δεν το κάναμε τόσο καλά όπως τότε, και σε μια στραβή φάση, έγινε το πέναλτι και... 0-1.
Στο δεύτερο ημίχρονο, μπήκαμε να το παλέψουμε. Και το παλέψαμε. Όχι τόσο ορθόδοξα, αλλά το κυνηγήσαμε. Και καταφέραμε να ισοφαρίσουμε, σε μια φάση που ξεκίνησε από τον Ελ Σίντ - Καραγκούνη. Ο οποίος μπήκε σε μια αλλαγή που μπορούσε μόνο ο Ρεχάγκελ να κάνει: Σήκωσε τον Καραγκούνη και εκεί που παίζουν τα "στοιχήματα" αν θα βγάλει στόπερ ή μέσο (τον Μπασινά δηλαδή) βγάζει τον... Σαμαρά! Και, κακά τα ψέματα, σχεδόν του βγήκε! Απλά, πάνω στον ενθουσιασμό να πάρουμε όλο το ματς και να μην βολευτούμε με την ισοπαλία, έγινε μια γκέλα πίσω και φάγαμε και δεύτερο. Οκ, είπαμε, ποδόσφαιρο είναι αυτό. Γίνονται αυτά. Και για να λύσω την απορία κάποιων, αφού μας βόλευε η ισοπαλία, γιατί μετά την ισοφάριση δεν κάτσαμε στα αυγά μας, εγώ πιστεύω ότι οι παίκτες, δεν ήθελαν να βολευτούν. Ίσως να ήθελαν να δώσουν και απαντήσεις. Και εμένα, όσο και αν ρεαλιστικά-βαθμολογικά δεν ήταν ότι ποιο σώφρον, αυτό μου άρεσε!

Όπως λοιπόν δεν είχαμε προκριθεί επειδή κάναμε 3 στα 3 και 8-0 με τις Μολδαβολουξεμβουργολετονίες -με την ευκαιρία καθόλου κακό, οι προκρίσεις παίζονται πολύ στα "μικρά" ματς- έτσι δεν έχουμε αποκλειστεί επειδή χάσαμε από τους Ελβετούς.

Τελειώνοντας, θέλω να γράψω κάτι γενικότερο για την εθνική ποδοσφαίρου.
Όπως δεν ήταν δική μου η επιτυχία της εθνικής το 2004, αλλά των παικτών, έτσι δεν είναι και δικές μου οι αποτυχίες της. Η ζωή μου δεν θα αλλάξει ούτε προς το καλύτερο, ούτε προς το χειρότερο από τα αποτελέσματα της εθνικής-και της κάθε ομάδας. Απλά τα καλά της, θα μου βάλουν μια πρέζα ζάχαρη στην καθημερινότητα μου.
Οι παίχτες δεν έχουν να μου αποδείξουν λοιπόν τίποτα. Στραβά κι ανάποδα να τα κάνουν όλα, την καύλα που μου προσέφεραν το 2004, δεν την ξεχνάω. Προσωπικά, και ποτέ να μην ξαναπεράσουν σε τελική φάση διοργάνωσης, το 2004 μένει εκεί που είναι: ψηλά. Αλλά το δικαίωμα να κάνω -καλόπιστα πάντα- κριτική για το πως παίζει, φυσικά και το διατηρώ. Και να έχουν στο μυαλό τους οι παίκτες -και ο Ρεχάγκελ- ότι η επιθυμία μας να παίξει καλύτερα η ομάδα και η κριτική όταν δεν το κάνει, ξεκινάει από το ότι τους πιστεύουμε. Αλλιώς, θα το παίρναμε απόφαση, θα λέγαμε "τι να κάνουμε, τόσο μπορούν, αυτό είναι, δεν πάει παρά πάνω" και θα γυρίζαμε στα προ 2002 δεδομένα: 2-3 χιλιάδες κόσμος στα παιχνίδια της εθνικής, ανάμεσα τους και κάποιοι σαν εμένα που γουστάρουν το ποδόσφαιρο ανεξαρτήτως αποτελέσματος και απλώς θα εκτιμούσαν την προσπάθεια.

Περί Εθνικής Ποδοσφαίρου...

...και προσέλευσης κόσμου:

Το περασμένο Σάββατο η εθνική Ελλάδας, έπαιζε με την αντίστοιχη της Μολδαβίας για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Κέρδισε 3-0.

Στο γήπεδο πήγαν περίπου 13.000 φίλαθλοι. Αρκετοί ποδοσφαιριστές στις δηλώσεις τους παραπονέθηκαν -έως και διαμαρτυρήθηκαν άκομψα-, για την κατά τη γνώμη τους χαμηλή προσέλευση του κόσμου.

Από δημοσιογράφους και τηλεφωνάκηδες των ραδιοφώνων δόθηκαν πολλές ερμηνείες.

Κάποιοι είπαν ότι δεν πήγαν για την εθνική "του Γκαγκάτση", κάποιοι για το ακριβό εισιτήριο, κάποιοι για την κακή μπάλα που παίζει η εθνική και κάποιοι γιατί η εθνική δεν έχει δικούς της οπαδούς αλλά οπαδούς των επιτυχιών της.

Αφήνω απ΄έξω την πρώτη κατηγορία, αυτών που πιστεύουν ότι "είναι η εθνική του Γκαγκάτση", είναι οι μη λογικά σκεπτόμενοι που έχουν ένα συγκεκριμένο κόσμο στο μυαλό τους και δεν είναι δυνατόν να κάνεις λογική συζήτηση μαζί τους.

Η απάντηση είναι λίγο από όλα τα άλλα τρία.

Τα δεδομένα είναι:

Η εθνική προ euro2004 και τροχιάς πρόκρισης προς αυτό, μάζευε 2-3000 κόσμο με το ζόρι και με δωρεάν εισιτήρια σε σχολεία (ξέρω, είχα πάει σε κάποια ματς, στο ΟΑΚΑ).

Μετά το euro και για αρκετό καιρό, δεν έβρισκες εισιτήριο.

Η εθνική Ελλάδας ποτέ δεν έπαιξε και δεν μπορεί να παίξει μπάλα επιπέδου Βραζιλίας. Παίζει ένα συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου.

Τα εισιτήρια προχτές ξεκινούσαν από 15€ το φτηνότερο, φαντάζομαι στα πέταλα. Στα προηγούμενα ματς, το φθηνότερο ήταν 20€.

Εγώ θα δώσω την δική μου απάντηση:

Στο προχτεσινό ματς, συζητήσαμε την πιθανότητα να πάμε. Πιστεύοντας ότι δεν θα βρούμε εύκολα εισιτήρια, δεν το προσπαθήσαμε. Όταν είδαμε στην TV το γήπεδο μισοάδειο είπαμε "όχι ρε γαμώτο". Όταν τελείωσε το ματς είπαμε "πω πω, ευτυχώς που δεν πήγαμε".

Γιατί? Όχι γιατί παρά το σκορ, η εθνική δεν έπαιξε μπαλάρα. Αλλά γιατί μετά το 3-0, δεν προσπάθησε να κάνει ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ. Περίμεναν να τελειώσει το ματς. Ήμασταν πίσω από τη σέντρα και περιμέναμε τους Μολδαβούς και τον χρόνο να κυλίσει.

Δεν λέω να σκιστούν. Έρχεται και άλλο ματς, έχουν και τις ομάδες τους, γιατί να τραυματιστούν ή να υπερκουραστούν? Αλλά, ρε αδερφέ, μια προσπάθεια να δείξετε ότι σέβεστε αυτούς τους τύπους που ήρθαν στο γήπεδο να σας δουν. Να κάνεις εμένα που έμεινα στην τηλεόραση μου να πω "μαλακία έκανα, την άλλο φορά να πάω". Και όχι να κοντεύει να με πάρει ο ύπνος.

Και το θέμα της τιμής παίζει. Πώς να δώσω 20€, εγώ ο μισθωτός των 1000€ που ζω μόνος μου, για αυτό το πράγμα? Διευκρινίζω, ότι από άποψη, το ακριβότερο εισιτήριο που δέχομαι να πληρώσω και για ματς της Σούπερ (ο θεός του ποδοσφαίρου να την κάνει) Λίγκας, είναι 15€ για ντέρμπι και 10€ για απλό ματς. Δεν αξιολογώ το προϊόν που μου προσφέρεται για παραπάνω.

Όσο για τους οπαδούς της εθνικής, προ 2004 είχε 2-3 χιλιάδες, τώρα έχει 13 χιλιάδες. Και με τα χάλια που παίζει. Και οι οπαδοί των ομάδων, όταν η ομάδα τους δεν παίζει μπάλα, αραιώνουν. Εκτός αν θέλουμε και η εθνική να έχει οπαδούς που πάνε βρέξει - χιονίσει αλλά μόνο μπάλα δεν βλέπουν και φωνάζουν για το τι κάνει στο κρεβάτι του ο διαιτητής, ο αντίπαλος, η μάνα του και όλοι οι άλλοι.

Για να μαζέψει κόσμο, δικό της η εθνική, εμένα και τους φίλους μου, που δεν είμαστε θέλω να πιστεύω ανεγκέφαλοι αλλά εραστές του ποδοσφαίρου, πρέπει κάτι να δίνει. Λίγη μπάλα, λίγο σεβασμό, λίγη προσπάθεια. Και να τον σέβεται και στην τιμή.

Έλεος με τους διαιτητολάγνους!

Χτες έγινε το ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού - ΑΕΚ.

Διαιτητής ο Κύρος Βασσάρας, ίσως ο καλύτερος Έλληνας διαιτητής αυτή τη στιγμή, αν εξαιρέσεις την υποκειμενική γνώμη των φανατισμένων Ολυμπιακών.

Χτες έκανε μια ΆΨΟΓΗ διαιτησία. Παρακολουθούσα το ματς, προσέχοντας πάρα πολύ τι θα σφυράει, ξέροντας ότι τον περιμένουν στη γωνία. Χωρίς πλάκα, δεν πρέπει να έκανε ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ!

Όμως σιγά μην πτοούνταν οι διαιτητολάγνοι!

Ξεκινώντας από τον Βερνίκο και τον Μίχο που περιέγραφε και σχολίαζε τον αγώνα αντίστοιχα, όπου έλεγαν ότι τους κατέβει και μετά από κάθε απόφαση προσέθεταν "έτσι λέει ο Βασσάρας", "έτσι είδε ο Βασσάρας" για να φτιάχνουν κλίμα, και σε κάποια φάση "έχει αρχίσει και το χάνει το παιχνίδι ο Βασσάρας" (μετά από δύο ολόσωστα σφυρίγματα του!) και καταλήγοντας στους περισσότερους δημοσιογράφους που βγήκαν στον αέρα στους ραδιοσταθμούς Sentra και Novasport-fm για κριτική στο παιχνίδι (και ανάμεσα τους τον κριτικό διαιτησίας και πρώην διαιτητή Βασιλάκη) που τον κατηγόρησαν για το ότι... σφύριζε πολύ!

Επειδή έδωσε 58 φάουλ και δεν άφησε λέει το παιχνίδι να παιχτεί!

Λες και δεν έβλεπαν ότι αν δεν σφύριζε έτσι το ματς θα γινόταν αίμα και άμμος.

Από τη μία λένε ότι πρέπει να προστατεύονται οι ποδοσφαιριστές και από την άλλη "σφύριζε πολύ"!. Μα άμα οι άλλοι κλωτσάνε, τι να κάνει, να τους αφήσει να σκοτωθούν προς χάριν του θεάματος? Αντί να τα χώσουν στους ποδοσφαιριστές, που κλώτσαγαν και έσπρωχναν αβέρτα.

Πάντως, στα σημερινά site των εφημερίδων, το μόνο άρθρο που βρήκα να το αναπαράγει, είναι το από κάτω. Όλοι οι υπόλοιποι, ευτυχώς, δεν συνέχισαν τη διαιτητολαγνεία και γραπτά.

.

This is NOT football06/10/2008, 00:47

Ρομπόλης Χρήστος / www.sport-fm..gr

.

UPDATE: Προς τιμήν του, ο κ.Βασιλάκης στην εκπομπή του Βαγγέλη Μπραουδάκη, Goal sto 90, στον ΣέντραFM, παραδέχτηκε ότι έκανε φάουλ με την συγκεκριμένη κριτική στον Βασσάρα.

Οι επιθέσεις του Συρίγου στον Γιαννάκη συνεχίζονται

Το άρθρο:

Η πτώση του «πιστού στρατιώτη» Παναγιώτη Γιαννάκη04/10/2008, 15:26

Συρίγος Φίλιππος / SportDay

Όπως έχω γράψει και στο άλλο μου μπλογκ, ο Συρίγος, για λόγους που δεν έχω καταλάβει ακόμα, εξαπολύει διαρκώς επιθέσεις στον Π. Γιαννάκη. Τώρα, με αφορμή την αποπομπή του Γιαννάκη από προπονητή της εθνικής ομάδας, εξ'αιτίας της ανακοίνωσης που εξέδωσε ο Σύνδεσμος των προπονητών, γράφει ακόμα ένα άρθρο -κατά την προσωπική μου άποψη, λίβελλο.

Αυτό που λησμονεί να γράψει ο κ.Συρίγος, είναι ΓΙΑΤΙ γίνεται όλος ο χαμός;

Μα για τα δικαιώματα των μπασκετμπολιστών ως εργαζομένων, με βασικότατο αίτημα την ασφάλιση τους.

Και αν ο κ.Συρίγος νοιάζεται πρώτα από όλα για το ελληνικό μπάσκετ, θα έπρεπε να καταλαβαίνει ότι αυτό χωρίς έλληνες μπασκετμπολίστες -αυτούς που πρέπει να είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές, κατά την συντριπττική πλειοψηφία των αθλητικογράφων- δεν υπάρχει.

Αλλά ο κ.Συρίγος μάλλον νοιάζεται περισσότερο για τα συμφέροντα των ΚΑΕ.

TO ΓΚΟΛ!

Λύσε Χειρόφρενο!

Ο θρύλος (όχι ο Ολυμπιακός) λέει πως κάποτε, σε ένα παιχνίδι μεταξύ Ολυμπιακού και μιας χ ομάδας -στον οποίο Ολυμπιακό τότε έπαιζε ο Νίκος Βαμβακούλας- μετά από ένα διώξιμο από την άμυνα του Ολυμπιακού, η μπάλα πήγε στο αριστερό μπακ ο οποίος άρχισε να την κατεβάζει. Ο συγκεκριμένος παίκτης δεν φημιζότανε και για την ταχύτητα του. Τότε, δύο παίκτες στο κέντρο της άμυνας, βρέθηκαν κάτω. Κανείς δεν κατάλαβε να έχουν χτυπηθεί. Χτυπιόντουσαν από τα γέλια, όταν άκουσαν τον Βαμβακούλα να φωνάζει στον -αργό- συμπαίκτη του: Λύσε χειρόφρενο, λύσε χειρόφρενο!

O φανατισμός μας τελείωσε...

...αν υπήρξε και ποτέ...
Όπως δηλώνω και πάνω δεξιά στο μπλογκ, συμπαθώ τον ΠΑΟΚ, αν και χαμουτζής, αλλά o φανατισμός μας τελείωσε από το 2000. Όχι ότι ήμουν ποτέ φανατισμένος, με την έννοια του χούλιγκαν ή αυτού που η ζωή του εξαρτάται από την ομάδα του, αλλά όσο να 'ναι και παρακολουθούσα εντατικά, και τη σχετική πλάκα έκανα με φίλους, και αφορμή για να τους την πω και να πειραχτούμε και όλα. Όποτε έπαιζε ο ΠΑΟΚ θα κανόνιζα οπωσδήποτε να δω το ματς, είτε σπίτι, είτε σε καμιά καφετέρια όταν μπήκαμε στην εποχή του Filmnet.
Και λίγο πιο μικρός ακόμα, στεναχωριώμουνα άμα έχανε και η ομάδα.
Όλα αυτά τελείωσαν λίγο πριν πάω φαντάρος, τον Οκτώβριο του 2000.
Ήταν ένα παιχνίδι ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός στο ποδόσφαιρο, στην Τούμπα και ακολουθούσε ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, επίσης στην Τούμπα. Εποχή Μπατατούδη, στα καλά του ακόμα. Είχα ήδη καταλάβει, ότι και λόγω επιχειρηματικής φιλίας, ήμασταν αρκετά "φιλικά σωματεία" με τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη.
Είχα παρατηρήσει ότι την αγωνιστική πριν από τους αγώνες με Ολυμπιακό, παίρναμε σφυριγματάκια και συνήθως νίκες.
Σε εκείνο τα ματσάκι λοιπόν, ξεκίνησε ο ΠΑΟΚ πολύ δυναμικά, έπαιξε πολύ καλή μπάλα στο πρώτο ημίχρονο και βρέθηκε να κερδίζει 2-0. Στο β' ημίχρονο, ο ΠΑΟ ανέβηκε πάρα πολύ και το γήπεδο "έγειρε" από την άλλη μεριά. Κατάφερε να ισοφαρίσει. Εγώ έβλεπα μερικά μυστήρια σφυριγματάκια υπέρ του ΠΑΟΚ και είχα αρχίσει να ψυλλιάζομαι. Ώσπου έγινε το μαγικό: ο Βόκολος (στον ΠΑΟ τότε) βάζει το γκολ της ζωής του με ένα ανάποδο ψαλίδι! 2-3!
Ή μήπως όχι? Το κοράκι (δεν θυμάμαι ποιος ήταν) ανακαλύπτει επιθετικό φάουλ και προς έκπληξη ακόμα και τον ΠΑΟΚτσήδων το ακυρώνει! Εκεί πετάχτηκα από τη θέση μου λέγοντας "δεν είναι δυνατόν, ακόμα και με τον βάζελο, μας αβαντάρουν για να κάτσουμε να χάσουμε από τον γαύρο την άλλη εβδομάδα" και πρώτη φορά ήθελα να χάσουμε! Δεν άντεχα να κερδίσουμε έτσι. ΟΚ, λάθη γίνονται αλλά αυτό ήταν απροκάλυπτο! Κερασάκι στην τούρτα: στο 92' και ενώ έχει δείξει 3 λεπτά καθυστέρηση, φεύγουν από τη σέντρα 3 παίκτες του Παναθηναϊκού με έναν αμυντικό του ΠΑΟΚ. Σχεδόν σίγουρο γκολ. Και όμως, το κοράκι, έκανε πάλι το θαύμα του: ΦΡΡΡΡΡΡ! Λήξη!
Είχα αηδιάσει. Την επόμενη εβδομάδα, όντως χάσαμε από τον Ολυμπιακό, δεν θυμόμουν το σκορ, το βρήκα από το ίντερνετ, 2-4.
Για άλλη μια φορά επί Μπατατούδη, ο γάυρος πέρναγε από την Τούμπα, σε ένα ματς που είχε φανατιστεί (για να μη μας πάρουν και χαμπάρι).
Αυτό (και μαζί και η θητεία που ακολούθησε) ήταν το τέλος της παθιασμένης σχέσης μου με την μπάλα. Από τότε εξακολουθώ να παρακολουθώ, αλλά με τελείως άλλο μάτι.