Για δεύτερη φορά μέσα σε αυτές τις μέρες, διαβάζω την "είδηση" για "ποντικούς" στο Μουντιάλ. Αυτή τη φορά "θύματα" ήταν οι παίκτες της ελληνικής εθνικής ομάδας.
Εδώ οι 2 ειδήσεις:
Γέμισε "ποντικούς" η Νότια Αφρική (ΝΕΑ, 29 Μαϊου)
Λήστεψαν τους διεθνείς (sentragoal.gr, σήμερα, 10 Ιουνίου)
Ομολογώ, ότι την πρώτη φορά που διάβασα τον τίτλο της είδησης, νόμισα ότι αναφερόντουσαν σε κανονικά ποντίκια και όχι σε κλεφτρόνια.
Τα Νέα ξεκινάνε την είδηση γράφοντας "Πλήγμα για την αξιοπιστία των Νοτιοαφρικανών". Και προς το τέλος, περιγράφουν τις οδηγίες των Αμερικανών προς τους ταξιδιώτες τους στη Ν.Αφρική για το Μουντιάλ.
Δεν καταλαβαίνω την έκπληξη, ούτε τη "δαιμονοποίηση" των Νοτιοαφρικάνων.
Σε μια χώρα, που πέρα από τα αστικά κέντρα, το ρεύμα, το νερό αλλά και η δουλειά και το φαγητό είναι ευσεβείς πόθοι, γίνεται μια διοργάνωση δισεκατομμυρίων δολαρίων.
(δείτε μια περίληψη στο άρθρο της ημερησίας).
Κατεβαίνουν παίκτες οι οποίοι (οκ, εννοείται όχι στο σύνολο τους, ένα μεγάλο όμως μέρος) αμείβονται με τεράστια ποσά. Και τουρίστες, οι οποίοι για το ταξίδι θα ξοδέψουν χρήματα τα οποία μπορεί και να αποτελούν το εισόδημα μιας ολόκληρης ντόπιας οικογένειας για ένα χρόνο -μη λέω και λίγα.
Δεν είμαι ενάντια στη διοργάνωση του Μουντιάλ, αλλά ας το βάζουμε στη σωστή του βάση και ας βλέπουμε το σύνολο και όχι μόνο όσα μας βολεύουν.
Για να εξυπηρετηθούν πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες, μια φτωχή χώρα -ή τουλάχιστον με μεγάλο μέρος φτωχού πληθυσμού διοργανώνει μια χλιδάτη φιέστα.
Είναι λογικό, αυτό να αποτελεί πρόκληση για το μεγαλύτερο μέρος του ντόπιου πληθυσμού και φυσικά "ευκαιρία" για κάποια "εύκολα" λεφτά.
Στην τελική, αυτό δεν είναι και το πρόταγμα του καπιταλισμού; "άδραξε την ευκαιρία που θα βρεθεί μπροστά σου";
5 σχόλια:
Έχεις απόλυτο δίκιο. Ιδίως αν έχει σφυρίξει κανείς στους Νοτιοαφρικανούς τι τους περιμένει μετά τη φιέστα (βλ. "εφκαριστούμε Ελλάντα", "ωραίο φέσι", κλπ).
Αν ωστόσο κάποιος "ποντικός" έχει κλέψει την ιστορικής αξίας τιάρα που φορούσε ο Καραγκούνης μετά τον τελικό του Euro 2004, το πράγμα αλλάζει.
Εγώ κάπου διάβασα ότι οι διοργανωτές δεσμεύτηκαν να επιστρέψουν οι ίδιοι τα κλαπέντα χρήματα. Μεγαλύτερη κλοπή βέβαια είναι να συνάπτονται τόσο προκλητικά συμβόλαια για μεταγραφές αλλά και χορηγείες. Μπορεί κάποιος να αντιπαραθέσει σε αυτό ότι πρόκειται για ιδιωτικό και όχι δημόσιο χρήμα. Αλλά και το ιδιωτικό χρήμα προκύπτει ως κέρδος εις βάρος των εισοδημάτων των μσιθωτών/καταναλωτών. Και με δεδομένο ότι ο πλούτος είναι περιορισμένος, τα εκατομμύρια των συμβολαίων του Ρονάλντο ή του Κακά αποδίδονται εις βάρος των μεροκάματων χιλιάδων ανθρώπων και εις βάρος κοινωνικών υποδομών ή άλλων πιο παραγωγικών δραστηριοτήτων. Δε λέω ότι η λύση είναι να επιστρέψουμε σε πρωταθλήματα με ΤΣΣΚΑ και Δυναμό, άντε και Λοκομοτίβ, αλλά τουλάχιστο νομίζω π[ως ήταν πιο δίκαιο να αμείβεται ο διακεκριμένος αθλητής με ένα μισθό αξιωματικό του στρατού, δλδ όχι πολύ πάνω από το μισθό ενός καλού εργάτη (για να επικαιροποιήσουμε πάλι τις... Θέσεις του Απρίλη).
Μην ξεχνάμε πως η επόμενη διοργάνωση θα είναι στη Βραζιλία, όπου το ποδόσφαιρο είναι ακόμα περισσότερο συνδεδεμένο με την πολιτική. Ένα μικρό δείγμα ήταν η πρόσφατη πολιτική παρέμβαση του προέδρου Λούλα υπέρ του προπονητή της Σελεσάο για την μη πρόσκληση Ροναλντίνιο!
εδω η μπαλια
εδω η μπαλια!
π τσολοχιδης
ναι!ΝΑΙΑΙ Ο ΤΣΟΛΟΧΙΔΗΣ!!
Εμπρός, αδέρφια ποντικοί.
Δημοσίευση σχολίου