...γιατί από ότι φαίνεται, αυτές είναι το μόνο που θα δουν από Ν.Αφρική -τουλάχιστον ως αποστολή.
Οκ, αφού έριξα την χολή μου μπορούμε να πάμε παρακάτω:
Μετά και τα 2 τελευταία αποτελέσματα, το ζητούμενο "πρόκριση στο Μουντιάλ" γίνεται απόμακρο. Θεωρητικά, έχουμε ακόμα ελπίδες ακόμα και για την πρώτη θέση. Πρακτικά, υποτίθεται ότι έχουμε σχεδόν στο χέρι μας την εξασφάλιση της δεύτερης θέσης που οδηγεί σε μπαράζ -εκτός τραγικού απροόπτου να είμαστε οι χειρότεροι δεύτεροι. Ρεαλιστικά, αμφιβάλλω πολύ ακόμα και για αυτό το ενδεχόμενο, που έχει ως προϋπόθεση να κερδίσουμε εδώ τους Λετονούς στις 10 Οκτωβρίου -ή να φέρουμε ισοπαλία και μετά να κερδίσουμε με τα ίδια γκολ διαφορά εμείς το Λουξεμβούργο και οι Λετονοί τους Μολδαβούς.
Κακά τα ψέματα, έτσι όπως παίζει αυτή η Εθνική, δεν αξίζει να πάει στο Μουντιάλ. Όχι γιατί δεν παίζει κάποιο ποδόσφαιρο ποιότητας, δημιουργικό κλπ, όπως κατηγορούν πολλοί. Στην τελική, και πότε έπαιξε? Αλλά γιατί και αυτό που υποτίθεται ότι θέλει να κάνει, δεν το κάνει καλά.
Δεν είναι σύμπτωση, να τρως 2 φορές, σε 2 συνεχόμενους αγώνες γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν υποτίθεται θες να κρατήσεις σκορ. Κάτι κάνεις στραβά. Και αν μετρήσουμε και το εντός έδρας ματς με την Ελβετία, οι αγώνες είναι 3.
Κάτι λοιπόν δεν κάνεις καλά.
Το βασικό που λείπει από αυτή την Εθνική είναι το καθαρό μυαλό και η δυνατότητα κοντρόλ ποδοσφαίρου. Επίσης λείπει η δυνατότητα δημιουργίας φάσεων, αλλά αυτό δεν το είχε ούτε το 2004. Λείπει το κράτημα της μπάλας στο κέντρο, το οποίο θα περιορίσει την πίεση προς την άμυνα σου και θα δώσει ανάσες -και καθαρό μυαλό στους αμυντικούς σου.
[Όλα αυτά, σεβόμενος τον τρόπο με τον οποίο έχει επιλέξει να παίζει ο Ρεχάγκελ, τρόπο ο οποίος έδωσε την κούπα το 2004 αλλά δίνει και το σημερινό αποτέλεσμα. Το να αρχίσω να αναλύω και να λέω "η Εθνική πρέπει να παίζει επιθετικά, έτσι, αλλιώς, με 4-3-3, 2-4-4, ρόμβους, πιπίνια και κορδέλες είναι εύκολο αλλά χωρίς νόημα. Δεν θα κληθώ ποτέ να προπονήσω την Εθνική και να αποδείξω ότι έχω δίκιο. Όπως και πολλοί εκ των δημοσιοκάφρων.]
Με την Ελβετία, παίξαμε αρχικά με ένα 5-2-3, στο οποίο το ένα μπακ (από αριστερά, ο Σπυρόπουλος) ανέβαινε συχνά. Το "2" στο κέντρο, ήταν ο Κατσουράνης και ο Πατσατζόγλου.
Θα μπορούσε να είναι μια καλή επιλογή -και έτσι έδειχνε το πρώτο ημίχρονο, με ένα βασικό ελάττωμα: και με τις 3 γραμμές σε ευθεία, είναι δύσκολο να αναπτυχθείς. Έχεις απλά 3 ξεκομμένες γραμμές, οι οποίες ναι μεν μπορεί ανεξάρτητα να κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά όχι για πολύ. Μετά την αποβολή, παίξαμε με το παγκόσμια πρωτότυπο σύστημα 5-1-3, με τη μετάθεση του Πατσατσόγλου στα αριστερά και ΚΑΝΕΝΑΝ να μην βοηθάει δίπλα στον Κατσουράνη. Η πλάκα είναι ότι για κάμποση ώρα, αυτή η παράλογη κίνηση του Ρεχάγκελ, παραλίγο να του βγει (ας έμπαινε μέσα το δοκάρι του Σπυρόπουλου 0-0, και θα βλέπατε τι διθυράμβους θα διαβάζαμε για τον προπονηταρά Ρεχάγκελ που επέστρεψε στα παλιά).
Η άμυνα κράταγε καλά, η μπάλα έφτανε (υπερπηδώντας το κέντρο, λες και είχε τείχος) στην επίθεση οπού εκεί οι 3 που υπήρχαν, το πάλευαν όπως μπορούσαν να κάνουν κάτι-αλλά είπαμε σε ευθεία γραμμή, τι παραγωγή φάσης να κάνεις?
Όμως αυτό το "αμερικανάκι" που παίζαμε (το θυμάστε οι μεγαλύτεροι το "αμερικανάκι" που παίζαμε μικροί?) είχε λογικό και επόμενο, να παίζουν και οι δυο γραμμές -και το σημείο στο κέντρο- να ψοφήσουν από την κούραση. Και όταν ψοφάς από την κούραση, θολώνει το μυαλό και κάνει γκέλες. Στο παιχνίδι είναι.
Με τη Μολδαβία, είδα μόνο το δεύτερο ημίχρονο. Και εκεί, παίξαμε "ρώσικη ρουλέτα". Δεν υπήρχε κανένα σύστημα κρατήματος της μπάλας. Κανένας τρόπος ανάπτυξης. Είναι λογικό, κάποια στιγμή να γίνει η γκέλα. Και αν την γλυτώνεις μια φορά στο δοκάρι και αυτό δεν σου χτυπάει καμπανάκι, θα το πληρώσεις.
Δεν με ενοχλεί το ότι δεν παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο ή ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας η Εθνική. Όπως προανέφερα, ποτέ δεν έπαιξε, αλλά και σε εποχές που προσπαθούσε να παίξει δεν έφτανε καν κοντά στις προκρίσεις όπως τώρα. Τώρα τουλάχιστον, είτε προκρινόμαστε (2004, 2008) ή χάνουμε την πρόκριση στο όριο (2006 και κατά πως φαίνεται και τώρα).
Αλλά αυτό που επιλέγει να παίξεις, κάντο καλά και ορθολογικά διάολε.
Τέλος, 2 δηλώσεις που με ενόχλησαν:
Ρεχάγκελ: "Οι παίκτες ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν"
Ωραίο άδειασμα μεγάλε. Μπράβο. Και τί ήταν αυτό? Να μην φάνε γκολ? Σώπα! Αυτό μπορώ να τους το πω και εγώ! ΕΣΥ τι έκανες για αυτό? Μήπως είχες μαζί σου έναν παίκτη, π.χ. τον Νίνη, ώστε να τον βάλεις στη θέση του Καραγκούνη και να μπορεί να κρατήσει μπάλα και να δημιουργήσει?
Χαλκιάς: "Ευτυχώς ή δυστυχώς για μερικούς, η εθνική είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει"
Ναι, μεγάλε. Αλλά αυτό το λες μετά από 1 άτυχο αποτέλεσμα. Μετά από 2, κάνεις τουμπεκί. Γιατί έχω ακούσει από την περασμένη εβδομάδα πολλές φορές το "η Εθνική έχει αποδείξει ότι τα παιχνίδια που θέλει τα παίρνει". Παραδόξως, και με την Ελβετία και πολύ περισσότερο με τη Μολδαβία, ΤΑ ΗΘΕΛΕ τα παιχνίδια. Αλλά δεν τα πήρε.
Και μια δήλωση που με άρεσε:
ΠΑΝΩΣΗΚΩΜΑ:
ΟΚ ΜΑΓΚΕΣ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΠΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΜΟΥ... Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΑΛΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ... ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΜΕ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ... ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΙΖΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΩΣ ΑΣΧΕΤΟ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ...
Οκ, αφού έριξα την χολή μου μπορούμε να πάμε παρακάτω:
Μετά και τα 2 τελευταία αποτελέσματα, το ζητούμενο "πρόκριση στο Μουντιάλ" γίνεται απόμακρο. Θεωρητικά, έχουμε ακόμα ελπίδες ακόμα και για την πρώτη θέση. Πρακτικά, υποτίθεται ότι έχουμε σχεδόν στο χέρι μας την εξασφάλιση της δεύτερης θέσης που οδηγεί σε μπαράζ -εκτός τραγικού απροόπτου να είμαστε οι χειρότεροι δεύτεροι. Ρεαλιστικά, αμφιβάλλω πολύ ακόμα και για αυτό το ενδεχόμενο, που έχει ως προϋπόθεση να κερδίσουμε εδώ τους Λετονούς στις 10 Οκτωβρίου -ή να φέρουμε ισοπαλία και μετά να κερδίσουμε με τα ίδια γκολ διαφορά εμείς το Λουξεμβούργο και οι Λετονοί τους Μολδαβούς.
Κακά τα ψέματα, έτσι όπως παίζει αυτή η Εθνική, δεν αξίζει να πάει στο Μουντιάλ. Όχι γιατί δεν παίζει κάποιο ποδόσφαιρο ποιότητας, δημιουργικό κλπ, όπως κατηγορούν πολλοί. Στην τελική, και πότε έπαιξε? Αλλά γιατί και αυτό που υποτίθεται ότι θέλει να κάνει, δεν το κάνει καλά.
Δεν είναι σύμπτωση, να τρως 2 φορές, σε 2 συνεχόμενους αγώνες γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν υποτίθεται θες να κρατήσεις σκορ. Κάτι κάνεις στραβά. Και αν μετρήσουμε και το εντός έδρας ματς με την Ελβετία, οι αγώνες είναι 3.
Κάτι λοιπόν δεν κάνεις καλά.
Το βασικό που λείπει από αυτή την Εθνική είναι το καθαρό μυαλό και η δυνατότητα κοντρόλ ποδοσφαίρου. Επίσης λείπει η δυνατότητα δημιουργίας φάσεων, αλλά αυτό δεν το είχε ούτε το 2004. Λείπει το κράτημα της μπάλας στο κέντρο, το οποίο θα περιορίσει την πίεση προς την άμυνα σου και θα δώσει ανάσες -και καθαρό μυαλό στους αμυντικούς σου.
[Όλα αυτά, σεβόμενος τον τρόπο με τον οποίο έχει επιλέξει να παίζει ο Ρεχάγκελ, τρόπο ο οποίος έδωσε την κούπα το 2004 αλλά δίνει και το σημερινό αποτέλεσμα. Το να αρχίσω να αναλύω και να λέω "η Εθνική πρέπει να παίζει επιθετικά, έτσι, αλλιώς, με 4-3-3, 2-4-4, ρόμβους, πιπίνια και κορδέλες είναι εύκολο αλλά χωρίς νόημα. Δεν θα κληθώ ποτέ να προπονήσω την Εθνική και να αποδείξω ότι έχω δίκιο. Όπως και πολλοί εκ των δημοσιοκάφρων.]
Με την Ελβετία, παίξαμε αρχικά με ένα 5-2-3, στο οποίο το ένα μπακ (από αριστερά, ο Σπυρόπουλος) ανέβαινε συχνά. Το "2" στο κέντρο, ήταν ο Κατσουράνης και ο Πατσατζόγλου.
Θα μπορούσε να είναι μια καλή επιλογή -και έτσι έδειχνε το πρώτο ημίχρονο, με ένα βασικό ελάττωμα: και με τις 3 γραμμές σε ευθεία, είναι δύσκολο να αναπτυχθείς. Έχεις απλά 3 ξεκομμένες γραμμές, οι οποίες ναι μεν μπορεί ανεξάρτητα να κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά όχι για πολύ. Μετά την αποβολή, παίξαμε με το παγκόσμια πρωτότυπο σύστημα 5-1-3, με τη μετάθεση του Πατσατσόγλου στα αριστερά και ΚΑΝΕΝΑΝ να μην βοηθάει δίπλα στον Κατσουράνη. Η πλάκα είναι ότι για κάμποση ώρα, αυτή η παράλογη κίνηση του Ρεχάγκελ, παραλίγο να του βγει (ας έμπαινε μέσα το δοκάρι του Σπυρόπουλου 0-0, και θα βλέπατε τι διθυράμβους θα διαβάζαμε για τον προπονηταρά Ρεχάγκελ που επέστρεψε στα παλιά).
Η άμυνα κράταγε καλά, η μπάλα έφτανε (υπερπηδώντας το κέντρο, λες και είχε τείχος) στην επίθεση οπού εκεί οι 3 που υπήρχαν, το πάλευαν όπως μπορούσαν να κάνουν κάτι-αλλά είπαμε σε ευθεία γραμμή, τι παραγωγή φάσης να κάνεις?
Όμως αυτό το "αμερικανάκι" που παίζαμε (το θυμάστε οι μεγαλύτεροι το "αμερικανάκι" που παίζαμε μικροί?) είχε λογικό και επόμενο, να παίζουν και οι δυο γραμμές -και το σημείο στο κέντρο- να ψοφήσουν από την κούραση. Και όταν ψοφάς από την κούραση, θολώνει το μυαλό και κάνει γκέλες. Στο παιχνίδι είναι.
Με τη Μολδαβία, είδα μόνο το δεύτερο ημίχρονο. Και εκεί, παίξαμε "ρώσικη ρουλέτα". Δεν υπήρχε κανένα σύστημα κρατήματος της μπάλας. Κανένας τρόπος ανάπτυξης. Είναι λογικό, κάποια στιγμή να γίνει η γκέλα. Και αν την γλυτώνεις μια φορά στο δοκάρι και αυτό δεν σου χτυπάει καμπανάκι, θα το πληρώσεις.
Δεν με ενοχλεί το ότι δεν παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο ή ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας η Εθνική. Όπως προανέφερα, ποτέ δεν έπαιξε, αλλά και σε εποχές που προσπαθούσε να παίξει δεν έφτανε καν κοντά στις προκρίσεις όπως τώρα. Τώρα τουλάχιστον, είτε προκρινόμαστε (2004, 2008) ή χάνουμε την πρόκριση στο όριο (2006 και κατά πως φαίνεται και τώρα).
Αλλά αυτό που επιλέγει να παίξεις, κάντο καλά και ορθολογικά διάολε.
Τέλος, 2 δηλώσεις που με ενόχλησαν:
Ρεχάγκελ: "Οι παίκτες ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν"
Ωραίο άδειασμα μεγάλε. Μπράβο. Και τί ήταν αυτό? Να μην φάνε γκολ? Σώπα! Αυτό μπορώ να τους το πω και εγώ! ΕΣΥ τι έκανες για αυτό? Μήπως είχες μαζί σου έναν παίκτη, π.χ. τον Νίνη, ώστε να τον βάλεις στη θέση του Καραγκούνη και να μπορεί να κρατήσει μπάλα και να δημιουργήσει?
Χαλκιάς: "Ευτυχώς ή δυστυχώς για μερικούς, η εθνική είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει"
Ναι, μεγάλε. Αλλά αυτό το λες μετά από 1 άτυχο αποτέλεσμα. Μετά από 2, κάνεις τουμπεκί. Γιατί έχω ακούσει από την περασμένη εβδομάδα πολλές φορές το "η Εθνική έχει αποδείξει ότι τα παιχνίδια που θέλει τα παίρνει". Παραδόξως, και με την Ελβετία και πολύ περισσότερο με τη Μολδαβία, ΤΑ ΗΘΕΛΕ τα παιχνίδια. Αλλά δεν τα πήρε.
Και μια δήλωση που με άρεσε:
Μπράβο ρε Νίκο. Φταίμε εμείς, όχι η κακή τύχη, ο διαιτητής και ο Χατζηπετρής.
(διαβάστε και το κείμενο το Old-Boy που με βρίσκει αρκετά σύμφωνο).
ΟΚ ΜΑΓΚΕΣ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΠΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΜΟΥ... Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΑΛΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ... ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΜΕ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ... ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΙΖΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΩΣ ΑΣΧΕΤΟ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου